Het was deze keer langer dan een jaar wachten tot carnaval 2011 van start zou gaan. Omdat het hééél lang duurde voordat carnaval weer los zou barsten was er natuurlijk ook veel tijd voor ‘‘voorpret’’. En dat is altijd het leukste gedeelte. Voor de oplettende lezer viel carnaval vorig jaar op 14 februari 2010 en dit jaar op 6 maart 2011. Maar dit zijn de officiële data. En omdat wij ons officieel niet aan officiële regels houden gaat voor ons officieel de carnaval beginnen op 27 februari in de officiële optocht van Genhout. Ik had dit zoals je merkt niet officiëler kunnen zeggen…
We vertrokken om kwart over 1 op het kermisplein in Eys met auto’s richting Genhout. Het was goed te merken dat dit de dag na de Zwart-Wit Revue (voetbalzitting) was. Iedereen was nog gaar en misschien wel met hoofdpijn present. Zelfs de Zjwat Wit Jonge die eigenlijk een belangrijke wedstrijd hadden moeten spelen waren van de partij, omdat deze wedstrijd (gelukkig?) werd afgelast. De reden hiervoor was al vroeg op de morgen duidelijk: “Het regent, het regent, de pannetjes worden nat.’’ Bij deze willen de betreffende Sjnake de Weergoden dan ook hartelijk bedanken.
Vóór de optocht werd er natuurlijk ook weer het traditionele rondje langs de wagens gemaakt. Wat opviel was dat er dit jaar veel mooie wagens gemaakt zijn door alle groepen. Maar tegen onze ‘Mary Pop Mig Ins’ kon natuurlijk niemand op. Wel was het zo dat er minder bekende groepen aanwezig waren dan andere jaren. Hoewel het weer niet meewerkte was de optocht ook dit jaar weer drukbezocht. Óf iedereen is op meerdere plaatsen gaan kijken, dat kan natuurlijk ook. Er kwamen veel paraplu’s aan te pas tijdens de optocht om de regen te trotseren. De regen bleek in het begin van de optocht wel zijn impact te hebben omdat iedereen erbij liep alsof er een begrafenis gaande was. Dit effect werd nog wel versterkt door de donkere pakjes en lange rokken van de vrouwluuj. Ons startnummer was numero 3 (Ich Sag HEEEEEEEEE! Jef Mich Er Dreij! “Promi-Bröör Hit”) waardoor we vroeg aan de bak moesten en helaas niet veel tijd konden besteden aan rondlopen, eetkraampjes bezoeken en sfeer proeven. Een van de dames die maar één optocht zou meelopen, was niet op de hoogte van ons startnummer en kwam dus ook te laat aan: eerste kilometer sprintje trekken…
We moesten er dus even inkomen en beetje bij beetje kwam er iets meer sfeer in en tegen het einde van optocht werd er zelfs nog een polonaise gelopen (hulde!).
Een andere traditie is toch wel het ‘‘wippen’’. De vaste wipper is dit jaar tijdelijk overgestapt naar een groep uit Vijlen (FOEI!) waardoor twee andere Sjnake deze gewoonte met alle plezier overnamen. De speeltuin was nog nauwelijks in zicht en er werd al een sprint ingezet en door alle struiken en hindernissen gesprongen om zo snel mogelijk bij de beroemde wip te komen. Na deze vermoeiende sprint kwamen deze Sjnake ook snel tot hun hoogtepunt door samen nog eens te wippen.
Maar toen de sjtimung er echt goed in begon te komen was de optocht alweer afgelopen en moesten alle Sjnake in de strontregen (bijna letterlijk) wachten totdat we richting de auto’s konden lopen. Alle paraplu’s werden weer uitgevouwen om niet nat te worden. Maar er zijn altijd weer Sjnake die slimmer blijken te zijn dan anderen en deze gingen schuilen onder een afdak bij een dikke villa langs de weg. Toen deze Sjnake droog stonden kwamen andere aapjes kijken of er nog plaats was. De groep achter ons kwam deze Sjnake na-apen en vergezellen onder het afdak. Na een aantal minuten kwam de aap uit de mouw, deze gasten wilden de Sjnake een bijzettafeltje aansmeren voor maar liefst 5 euro. Na heel goed afdingen kwam de prijs te liggen op 3,50 maar hier gingen deze wannabe Turken niet mee akkoord waardoor er geen deal kwam. Wel hebben we nog een gekleide vaas uit het vuur kunnen slepen. Altijd leuk voor Moederdag.
De voor ons gevoel erg korte optocht was ten einde en iedereen kon nog even checken of de wandelschoenen goed zaten want de marathon Genhout kon worden gestart. Na een lange wandeltocht door de pratsj kwamen we nat, vies en moe aan bij de auto’s die ons terug naar Ees City zouden brengen. Een speciale vermelding gaat er nog uit aan ‘’Sjoenkele’’ Alain, die de hele optocht goed het overzicht heeft gehouden op trap zodat er geen incidenten plaatsvonden en dat niemand uitdroogde van dorst. Dank!
Na een week ongeduldig zijn ging de carnaval weer verder voor de Ezer Sjnake. De meeste Sjnake waren vanaf woensdagavond al op jats op de Bejaardenzitting (Bonte Avond), donderdag Auwwieverbal in Valkenburg en op vrijdag Auwwieverbal in Ees. Dit zorgde ervoor de veel Sjnake al opgewarmd waren voor de echte carnaval.
Ook voor deze optocht stond het vertrek gepland om 13.15 uur op het kermisplein, dat tijdens deze Döl Daag weer werd omgetoverd tot het EzerSjnakePlein. Een klein probleem deed zich meteen voor; niemand wist de weg naar Teuven (we komen er toevallig ieder jaar). Na wat overleg en vergaderen gingen we op weg. “Kunt u mij de weg naar Teuven vertellen meneer?” Of is dat een andere musical?
Een grote meevaller deze dag was dat er dit keer geen regen uit de hemel naar beneden kwam. Ik kan wel zeggen dat het koud was. Dit kwam de sfeer wel ten goede aangezien zich meteen warm ging springen. Aangekomen bij de ‘uitlaatplek’ kwamen we erachter dat de optocht een ander beginpunt kende. Niemand wist waar maar we volgen gewoon al die andere gekken. (Follow the leader, leader, leader!)
Voor de optocht werd er door de meeste Sjnake weer een kijkje genomen bij andere groepen die meededen. Overal kwamen we wel bekende gezichten tegen en dit zorgt altijd wel voor leuke en gezellige momenten. Daarnaast wordt door vrijwel iedere groep het volume op zijn hoogste punt gezet om even te laten zien hoe hard het geluid wel niet kan. Omdat dit de hele carnaval gebeurde is de hoofdsponsor van volgend jaar al bekend: Beter Horen, tutu dutu du tudu dutu.
Kleine minpuntjes voor ons waren dat de hond die vorig jaar onze mascotte is geworden er deze keer niet meer was zodat we nu maar deden lummelen met een van onze Sjnake. Het andere minpuntje was toch wel de tuinbank. Jaren geleden (wie de kratte beer nog va hoot woare en datse moeëts durchzoepe um d’r kachel aa te hotte), werd deze bank ‘’geleend’’ door de Sjnake en later weer netjes teruggebracht (bij de verkeerde weliswaar). De eigenaar van de bank zag de bui al hangen en had er pardoes een fietsslot omheen gehangen zodat we de bank niet alweer konden lenen. De tip voor volgend jaar: Neem allemaal een ijzerzaag mee. Tussendoor was er helaas nog een vechtpartij tussen Margraten en Mechelen. Deze vonden het leuk om zich nog eens ouderwets op d’r zak te houwe waardoor de optocht niet geheel vlekkeloos verliep. De K1 Fights op tv zijn er niks bij. Let’s get ready to ruuuuuuuuumbleeee!
Voor de Sjnake verliep de optocht erg goed, de sfeer zat er goed in en wij gaan nooit kluppe. Na afloop kon ook iedereen lekker naar huis om een uiltje te knappen en zich klaar te maken voor de avond. Iedereen ging een andere kant op maar kwam goed thuis. Ook al hebben sommige Sjnake nog een hele lentewandeling gemaakt om bij de auto’s te komen. Dat wil niet zeggen dat dit niet gezellig was. Onder aanvoering van de Ezer Zingerknaape ging de Sjnakestoet gewoon door.
Onderweg waren deze Sjnake nog getuige van een wedstrijd Turnen. De Sjnake liepen achter een hoge carnavalswagen. Een jongetje stond beneden en de ander zat boven op de wagen (3 meter hoog) met een krat bier. De jongen beneden had dorst en zei: “Jong, gef mig ins ing flesj beer noa onge”. De jongen bovenop was niet de aller-slimste en wilde de hele krat geven. Hij hing over de leuning met de krat, maar de jongen beneden kwam er niet aan. Hij ging nog wat verder over de leuning hangen en ook dit keer lukte het niet. Nog een beetje verder dan… De jongen boven viel helemaal naar beneden met krat en al. Hij maakt tijdens zijn duikvlucht nog een salto waar de jury van de WK Turnen een 9,376 als eindcijfer voor zou geven. Hoewel zijn salto van de bovenste categorie was paste de landing daar niet bij. Ik had verwacht dat hij dan ook netjes met twee voeten op de grond zou landen, zonder hupje. Maar deze acrobaat (Adriaantjeeeee!) viel op zijn niet meer zo tedere billetjes. Voor de landing gaven wij dan ook maar een 4,562… op de schaal van Richter. Gevolg was een hele Tsunami (van bier welteverstaan). De jongen die viel had wonderbaarlijk geen verwondingen en kon gewoon zijn weg vervolgen. De Sjnake die onder de wagen liepen mogen God op hun blote knieën bedanken dat het krat noch de jongen boven op hun viel omdat dit maar centimeters scheelde.
Voor de beste versiertrucs kun je vanaf deze carnaval ook bij een van onze Sjnake terecht. Deze Sjnaak (inge va Trintele) waagde een poging bij voorbij lopend vrouwelijk schoon. Hij stapte er gelijk op af met als openingszin: ‘’Ich bin Pierre van Hook”. Ik kan vertellen dat hij meerdere dames mee naar zijn boerderij heeft genomen. Dus alle versierproblemen worden zo door hem opgelost en met gegarandeerd succes. Niet goed? Pech gehad.
Nadat iedereen thuis bijgeslapen had en zich had opgefrist werd de avond ingeluid met indrinken bij Café Sport om daarna met de bus richting Heerlen te gaan waar tot in de kleine uurtjes doorgefeest werd. Daar hebben de Sjnake nog een aantal erg drukke cafés bezocht om zodoende de zaterdagavond/nacht goed door te brengen.
Vandaag is het carnavalszondag, de dag waarop het officieel carnaval is en ook alle andere gekken uit hun schulp kruipen. Om aan het ritme vast te houden kwamen we ook deze keer weer om 13.15 uur bij elkaar op het kermisplein. De zon kwam tevoorschijn en dit was een goed begin van de dag. De wagen zelf was al een tijdje onderweg door Eys en dit was overal goed te merken. Iedereen deed alle deuren op slot en de ramen waren afgeplakt. ’s Morgens vroeg zijn er nog verschillende reparaties geweest aan de wagen. De lampen zijn vervangen bij Oto Eys en de wagen zelf is nog van een likje verf voorzien door Sjnake die ervaring hebben met verven... of likken. Niet alle Sjnake waren om kwart over 1 fris en fruitig genoeg om al acte de presence te geven waardoor beetje bij beetje iedereen aan kwam wandelen achter de wagen aan. Na het rondje kermisplein zijn we doorgereden tot aan de bushalte Overeys waar nog even een pre-party werd gegeven. ‘’Was ist los? Es ist Party angesagt!”
Onder het genot van een fles bier en chillend in de zon werd er rustig voorbereidt op het begin van de optocht. Andere wagens en groepen kwamen ook langzaam aan om zich op te stellen en ook dit jaar is het weer duidelijk dat driekwart van alle inwoners ook deelneemt aan de optocht. Het andere kwart staat met plastic zakken van de Zeeman langs de weg om snoepjes van 7 jaar oud op rapen om daarna voor een kunstgebit te gaan kijken. Wat opviel dit jaar waren natuurlijk Jaapies Café (Zoepeeee!) en de Ezer Berlusconi, helaas zonder vrouwelijk schoon om zich heen. Hij had waarschijnlijk zijn pedopasje niet bij zich.
Het werd tijd om op te stellen voor de optocht. Enig probleem is dat we andersom stonden dus onze chauffeur (Frank red.) mocht zijn rijkunsten tonen. Dit bleek helemaal geen probleem te zijn want zonder moeite draaide Tractor Frank BV de hele wagen in 1x terug door de S-bocht om perfect recht uit te komen. En dit zonder vleugels of schoorstenen af te scheuren. Applaus! De opstelling voor de optocht is bekend en iedere groep staat in formatie. We spelen deze keer in een 4-4-4-4-4-4 systeem, met de dop naar voren en opkomende flessen. Het is de bedoeling om met lange slokken de tegenstander onder de tafel te zuipen. De Ezer Sjnake werden gevolgd door de Eeser Bruiden en daarna kwam de wagen van Voetbalprins Kevin & Hofnar Ronald met alle Zjwat-Wit Jonge die deze zondag wél een keer in vorm waren.
Voor de optocht zat de sfeer er uiteraard al goed in en met name de Zjwat-Wit Jonge kwamen ondersteunen bij de harde sound die uit onze boxen klonk. De 1e prijs was dus meteen al binnen voordat de optocht van start ging, het hardste geluid was wederom in handen van de Ezer Sjnake. Dit zal geen verrassing zijn. Overigens liep een hele cameraploeg van Omroep Krijtland rond om de hele optocht tot in detail te filmen. De uitzending zal te zien zijn rond half vasten. Ik hoef natuurlijk niet te vertellen dat na deze uitzending de aanvragen voor de Ezer Sjnake binnen stromen om bij alle optochten mee te lopen. Bij deze kan ik melden dat iedere Sjnaak van harte uitgenodigd is voor de première van deze kaskraker die gegarandeerd alle kijkcijferrecords gaat breken.
De route van de optocht was weer als vanouds dus we gingen om 14.11 van start in de S-bocht bij het kasteel om zo langs de cafés te trekken, langs de pastorie en te eindigen op het kermisplein. We moesten ons in ons eigen dorp (zeker met de paparazzi van Omroep Krijtland) van onze beste kant laten zien en dit is zeker gelukt. De sfeer zat er goed in en de tactiek die hierboven uitgelegd is heeft absoluut goed uitgepakt… hik. Onderweg zijn oldies als de Zwemles (met voor het eerst dit jaar het droogzwemmen midden op de weg. Geen wonder dat sommigen een griepje te pakken hadden) en de Jecke Song weer uit de kast gehaald, maar ook weer de nieuwe hits als Disco Pogo en de Eeser Zingerknaape sloegen in als een bom… BAM JONGUH!
Net als vorig jaar zijn de kampjoepen ons ook dit jaar weer ontgaan. Ze liepen niet met kinderwagens, halve carnavalspakjes en plastic Wibra tassen langs de weg om snoep te rapen. Het vermoeden bestaat dat ze ook dit jaar weer met hun eigen (aanhang)wagen deelnamen aan de optocht. Maar dit is nog niet bevestigd. We begonnen ons als Ezer Sjnake al zorgen te maken over de 1 e prijs… ahum. Vorig jaar hadden de Kampsjengen schijnbaar geen tijd om een wagen te bouwen. Dit jaar zijn ze vroeg begonnen (zoals iedere morgen) om te zorgen dat er dit jaar een wagen te bewonderen was. Thema dit jaar was nogal kleurloos, namelijk erg grijs. “Mot d’r nog aod iezer kwiet? Vier klauwe ohne dat d’r ut ziet.”
De optocht is zoals bekend niet de allerlaatste, maar gezellig was het wel. Zeker na afloop was er nog een afterparty op het kermisplein, schitterend om te zien. Alle groepen kwamen samen en dansten, sprongen en zongen samen op de beats van Sjnake. Wat bevestigd dat de Eyser gemeenschap erg hecht is. Na deze lange afterparty werd het uiteindelijk toch tijd om naar café ’t Trepke te gaan voor de prijsuitreiking. Ook dit jaar kregen we de 1e prijs met lof uitgereikt waar we ook zeer blij mee zijn. Een compliment voor de hele groep!
Nadat iedereen thuis of ergens andere gegeten had werd er nog flink doorgevierd in ons eigen dorp. Want waarom zouden we Eys uitgaan als het hier het gezelligst is? Niet dus. Ezer Carnaval blijft toch het allerbeste. Zeker toen Jos Kicken het heft in handen nam en bij Café Sport de rol van eigenaar op zich nam. Tot in detail speelde hij deze rol en ook tot grote hilariteit bij omstanders. Je zou bijna gaan denken dat we een geschikte opvolger hebben gevonden om ’t Trepke over te nemen… Tot in de kleine uurtjes (half 5) is er doorgevierd door sommige Sjnake om zo carnavalszondag goed af te sluiten.
Na een geslaagde carnavalszondag was het alweer maandag. De eerste vermoeidheidsbuien beginnen toe te slaan en het besef dat het nog ‘’maar’’ 2 dagen is komt ook ter sprake. De maandag staat altijd garant voor de optocht in Vaals en dit is altijd een zeer gezellige optocht. Het weer was ideaal. Een heldere hemel met alleen een stralend zonnetje. De zonnebrillen werden ook veelvuldig gesignaleerd op de knappe (sommige) koppen van de Sjnake.
Net als de voorgaande dagen werd er ook vandaag weer om 13.15 uur vertrokken op het kermisplein. De auto’s waren gevuld en iedereen had zijn paspoort bij zich om de grens over te trekken. Zo rond de grens in Lemiers kwamen de meeste Sjnake al in de file terecht. Dit was geen probleem aangezien iedereen wel genoeg puzzelboekjes, bordspelletjes, old skool game boys en kentekenspelletjes ter beschikking had.
Na een zonnige wandeling door Vaals kwamen we aan bij de wagen. Met optochtnummer 29 stonden we mooi in het midden. De wagen stond vooraf weer geparkeerd op de parkeerplaats bij de Lidl. In gezelschap van andere groepen... dat hebben we geweten. Omdat het altijd enige tijd duurt voordat de optocht ook echt van start gaat had een Sjnaak het idee om een voetbal mee te nemen om de tijd te doden. Dit bleek een groot succes, op het gebied van deelnemende Sjnake. Het niveau daarentegen was om te huilen. Laten we maar zeggen dat deze Sjnake al wat alcohol genuttigd hadden. Een Sjnaak kreeg het voor elkaar om de bal op het dak van de Lidl te deponeren. De betreffende Sjnaak wil anoniem blijven i.v.m. zijn kans op speeltijd op het 1e elftal van de Zjwat-Wit Jonge. Maar laat ik zeggen dat men in Trintelen altijd wat hoger mikt. Ook de twee Importsjnake lieten zien dat zij wel graag een balletje trapten.
De meeste Sjnake vertoefden voor de optocht op de grond. Chillend op het asfalt, headbangen op de muziek, zonnebrilletje op en een biertje in de hand. Tussendoor proberen een gesprek te voeren, maar dit gaat iets lastiger als je alles 27x moet herhalen. Naast ons stond de groep van de SRU (Sjwatse Raen Ülle) uit Vaals waardoor we nog eens een beroep op onze talenknobbel moesten doen. (Wie jeet ut mit diesj? Mit miesj jeet ut jot wha, zoefe auwe!) Dit Völser Leger was helemaal in het groen gestoken en liet zien dat schminken niet hun grootste talent is. Dan was het luchtalarm/sirene toch niet voor niets afgegaan deze ochtend… Alhoewel het voor sommigen ook als wekker diende. Het Völser Leger bracht ons nog een bezoek toen ‘Killing in the name off’ door de speakers knalde. Op dat moment stond het achter onze wagen groen van de groene mannetjes die helemaal los gingen en vooral bier, heel veel bier door lucht gooiden. Zoveel dat er plots een regenboog verscheen zonder dat het echt regende. Waarvoor we de SRU ook hartelijk willen bedanken. (Sehr viel Dank für die SRU für die große Party und das Bier hinter unsere schöne wagen, und viel Gluckwunsch in den Krieg).
De optocht kon van start gaan en meteen werden er al polonaise gelopen en volop gesjoenkeld. Kortom, de sfeer was meteen top! Meteen was duidelijk dat we er veel zin hadden en ook dat het publiek er zin in had. Het was ook dit jaar weer een erg druk bezochte optocht wat natuurlijk alleen maar positief is. We hadden ‘’bij de weg’’ ook nog een jarige in ons midden. Rikki Sintzen werd alweer 23 jaar oud vandaag (Ouwe lul, ouwe lul, ouwe luuuuul!) en kreeg dan natuurlijk ook alle aandacht. Met een soort van sjaal om werd meteen duidelijk dat hij het feestvarken van de dag was. Hij kreeg zelfs een hand van de burgemeester van Vaals. Ook alle afval werd meteen netjes langs de optocht gedeponeerd in een vak. Zodat we alle zakken, rotzooi en overbodige Sjnake meteen konden dumpen. Ook stonden er deze keer WC-hokjes langs de weg waardoor niemand genoodzaakt was om wild te plassen... Uiteindelijk werd dit nog ‘’wilder plassen’’ dan vooraf gedacht. Degene die een hokje binnen ging om eens rustig zijn behoefte te kunnen werd door de andere Sjnake getrakteerd op een shakey plasbeurt door steeds dat hele hok omhoog te duwen en scheef te houden. De Sjnaak die in het hokje zat was dus een beetje bezeikt...of bescheten… of gewoon de lul.
Zoals gezegd zat de sfeer er weer goed in en deze optocht ging voor ons gevoel ook snel voorbij, ook al was de optocht toch langer dan de gemiddelde lentewandeling. Jaarlijks hoogtepunt is voor sommige Sjnake altijd het Frikadellenfestijn bij de frituur in Vaals. Waar men altijd met emmers frikadellen klaar staat om hongerige Sjnake te voorzien van koeienhersenen enzo. Het schijnt best lekker te zijn…
Na weer talloze polonaise, zwemlessen, jecke songs, disco pogo dansjes en andere escapades was ook deze optocht weer ten einde. In de laatste bocht werd er nog even mooi geposeerd voor de foto (CHEEEEESE!) en dat was het dan alweer voor dit jaar in Vaals.
Na afloop werd er dan ook meteen weer gemeten wie het hardste geluid heeft. Dit jaar mag ik met trots mededelen dat we er dit jaar weer bovenuit staken. Zelfs de groep uit Slenaken kwam niet boven ons geluidsniveau uit. Uit betrouwbare bron heb ik vernomen dat er ook verschillende auto alarmen zijn afgegaan omdat het geluid te hard stond. Criminelen zijn we!
Nadat er nog een kleine afterparty is geweest op het eerder genoemde parkeerterrein bij de Lidl werd het voor iedereen weer tijd om zijn paspoort te zoeken en weer terug naar Nederland te keren. De gróte afterparty vond namelijk weer plaats op het kermisplein in Ees. Tot ergernis van enkele buurtbewoners die een telefoontje hadden gepleegd naar politie omdat het geluid te hard was. Waarvoor excuses (het is maar 1x per jaar carnaval!).
’s Avonds werd er dan ook nog goed doorgevierd in Eys waar aan de beide cafés veelvuldig een bezoekje werd gebracht. Een grote hype deze avond was ook weer het ‘’slurfzuipen’’. Door het bier niet gewoon uit het glas te drinken maar door een slurf te schudden die van schuim was gemaakt. We moeten toch een uitdaging zoeken... Tot in de late uurtjes werd er weer gefeest om helemaal kapot te kunnen beginnen aan de allerlaatste carnavalsdag van 2011.
De aller, aller, aller, aller, aller, alleeeeeeer laatste dag van carnaval 2011 is aangebroken, maar wel meteen de langste dag. Vandaag staan er 2 optochten op het programma. De optocht in Landgraaf en ’s avonds de lichtstoet in Heerlen. Het vertrek is vandaag om 12.15 uur op het kermisplein, inderdaad een uurtje eerder dan alle voorgaande dagen. Iedereen was mooi op tijd en wreef nog even alle ‘’pupsje’’ uit de ogen en om 12.15 uur werd er dan ook vertrokken richting Landgraaf.
Na een kleine wandeling met een zonnetje op het bolletje kwam iedereen gezamenlijk aan bij de wagen. De sfeer bij de 6 leden die er al waren was niet opperbest: de eerste waarschuwing voor het geluid hadden we al binnen. Maargoed, het weer was ook vandaag weer ideaal en daar werd dan ook gretig gebruik van gemaakt. De meesten kozen ervoor om heerlijk in het gras te gaan liggen met een alcoholische versnapering erbij en de muziek van de wagen op de achtergrond. Sommigen kozen ervoor om gewoon midden op de weg te gaan liggen... Ik denk dat ze graag eens op een Zebra lagen.
Tijdens het chillen in het gras kregen we ineens onverwacht als ook ongewenst bezoek. De hoge heren van het optochtcomité (ze hadden meer iets weg van de bezorgers van Nefertiti ) kwamen voor de tweede keer checken of alles in orde was... niet dus. We kregen meteen een aantal waarschuwingen omdat ten eerste het geluidsniveau te hoog was en ten tweede we geen carnavalsmuziek draaiden. Dit terwijl we meer muziek van de wagens om ons heen hoorden die het geluid nog harder hadden staan en ook geen carnavalsmuziek draaiden. Deze kregen echter geen waarschuwing... Na 652 waarschuwingen, 286 bedreigingen dat we de optocht moesten verlaten, 982 keer het geluid zachter zetten en 397 vergaderingen later konden we dan toch de optocht hervatten. Ik denk dat deze wannabe Nefertiti’s een zonnesteek hadden opgelopen… erme keal! Na deze schermutselingen op de vroege ochtend mochten we de optocht toch afmaken. Hiep Hiep Hoera!
Omdat het de laatste dag was wilde iedereen er duidelijk het beste van maken. Het kwam er dus op neer dat de sfeer weer erg goed was. Ook omdat sommigen hyper waren want we naderden de Loempia-kroam. Hier werd dan ook veel gebruik van gemaakt. Op een bepaald moment stonden er meer Sjnake in de rij bij die Chinezen dan dat er achter de wagen liepen... 167 Loempia’s alstublieft. Sambal bij? Ni danke.
De optocht trok verder en alle Sjnake Hits 2011 kwamen dus ook weer voorbij. Voor een overzicht van de meeste gedraaide nummers verwijs ik je door naar een ander gedeelte op deze site. De optocht in Landgraaf staat bekend als een heeeeele lange waardoor iedereen na afloop dan ook moe maar voldaan op de stoep zat. Op dat moment kreeg onze Local DJ de ingeving om even een voorzichtig rock uurtje in te lassen, tot genoegen van velen. Rock on!
Het was de bedoeling dat we met de bus van Landgraaf onze reis weer zouden vervolgen naar Heerlen. Na even zoeken en alweer een wandeltochtje werd dan toch de juiste bushalte gevonden. De bus kwam vrijwel meteen en iedereen was present... op 2 Sjnake na die nog even moesten tanken bij Shell. Maar de buschauffeur was zo aardig om even te wachten (ze bestaan toch blijkbaar). De hele bus zat vol met Sjnake en een halte later kwam de hele groep uit Wielder de bus ingevlogen. Met “Boe is dat feeske? Heij is dat feeske” werd Mestreech dan ook nageaapt. Gelukkig hebben ze dit maar 532 keer geroepen, heel origineel…
Na een minuut of 10 kwamen we aan op het station in Heerlen. De meesten gingen traditiegetrouw rechtstreeks naar de McDonald’s waar anderen hun maagje gingen vullen bij de lokale kebabzaken. Onderweg naar de McDonald’s kregen we meteen een mode les. De stijl ‘’vuilniszak met dooie kat’’ is blijkbaar ontzettend trendy. 3 van deze trendsetters liepen voor ons en vestigden meteen alle aandacht op zich. Iedereen had natuurlijk al door dat deze jongetjes het IQ van een stoeptegel hadden en dit werd later nog een keer bevestigd. Bij de ingang van de McDrek begon het spectaculaire gedeelte dan ook... het viel eigenlijk best mee, maar ik moet toch lezers trekken. Een van de in vuilniszak gehulde jongetjes zocht ruzie met een andere carnavalsgroep die daar toevallig stond. Na een aantal zeer sterke scheldwoorden (Je bent in mijn stad pik! Dit is mijn stad swa! Herhaal dit 20x) ging hij tot actie over. Deze Mike Tyson wannabe ondernam toch zeker tientallen pogingen een andere gast van de carnavalsgroep te slaan. Dit mislukte keer op keer en het enige wat hij raakte was lucht, knap hoor. Toen kwam deze slimmerik op het idee om dan maar met een dranghek te gaan gooien. Omdat dit hek te zwaar voor hem was gleed hij uit en het hek viel dan ook boven op hem op het moment dat hij ermee wilde gooien. Tip: Wat meer spinazie eten. Tot grote hilariteit van de Sjnake overigens. Toch wist hij niet van ophouden en ondernam weer een aantal pogingen om te slaan die ook op niks uitdraaiden. Nadat zijn extreme woede aanval enigszins minder was geworden liep hij samen met zijn matties (in vuilniszak) met het schaamrood op zijn kaken weg... Maken we toch weer eens wat mee.
Na een uiterst gezonde maaltijd bij de McDrek konden de Sjnake weer met een gevulde maag terug naar de wagen om zich voor te bereiden op de lichtstoet in Heerlen. De McDonald’s die ook dit jaar nog geen nieuwe ballenbak had. Dit tot ongenoegen van sommige Sjnake die door de rest van de groep getroost moesten worden.
Ons optochtnummer in Heerlen was nummer 3 (Brons!), dus weer een vroege start voor de Sjnake. Achter ons net als vorig jaar het grote schip. Dit jaar werden we veelvuldig opgeschrikt door dit schip, omdat ze 2 vlammenwerpers op hun boot hadden staan die ze heel vaak vuur lieten spugen. Zag er wel erg cool uit... of warm, as you wish. De aandacht van het publiek in Heerlen vestigde zich dan ook steeds op de groep achter ons. Iets voor volgend jaar misschien? Hint hint.
De optocht in Heerlen is zoals ieder jaar erg kort. Kort maar krachtig, dat wel. Alle Sjnake Hits werden achter elkaar afgespeeld waardoor we geen tijd kregen om op adem te komen. Ook de laatste optocht werd dus sfeervol afgesloten.
Na afloop van de optocht gingen alle Sjnake gezamenlijk met de bus vanuit Heerlen naar Eys waar de afsluiting plaats zou vinden. Dit leverde weer een gezellige bustocht op, nadat we toch een tijdje op het station hebben moeten wachten.
Eenmaal aangekomen in Eys duurde het niet lang voordat de wagen er ook was (de wagen was overigens al lang in Eys, maar had nog wat rondjes door Eys gemaakt). Traditiegetrouw ging de party verder met een open discotheek voor café ’t Trepke. Waar het laatste uurtje heeft geslagen gingen de speaker vol open en kwamen allen carnavalisten naar buiten om mee te springen op o.a. Disco Pogo. Nadat iedereen naar buiten was gekomen werd de laatste rit met de wagen gemaakt richting Café Sport. Dit is voor mij persoonlijk altijd een van de hoogtepunten van carnaval als iedereen vanuit ’t Trepke achter de wagen van de Sjnake aanloopt om de afsluiting te vieren. Kilometers lange polonaise, roeiboten, disco pogo dansjes en alle andere gebruikelijke dansjes die ook maar iets met carnaval te maken hebben. In een woord geweldig! Het moment dat de wagen echt ervandoor moest werd dan ook zo lang mogelijk uitgesteld door nog even flink te knallen op de straat bij Café Sport (Disco Pogo een keer of 7 gedraaid geloof ik).
In het café werden nog de laatste polonaise en dansjes gedaan voordat de officiële afsluiting kon beginnen. Maar eerst… Balonnen trappelen! Tandenstokers en punaises in de aanslag en knallen maar. Zelfs alle grote kleine kinderen waren van de partij... opruimen, ho maar!
12 uur naderde dus de afsluiting kon van start gaan. De gevoelige nummers werden ingezet, zakdoekjes werden alvast in de hand genomen en arm in arm werd er gesjoenkeld. Alle prinsen, prinsessen en hofnarretjes werden naar de middencirkel geroepen om af te sluiten. Een voor een werden er weer emotionele bedankwoordjes gedaan en toen werd het toch echt tijd om alle hoogwaardigheden hun attributen af te nemen. Na dikke krokodillentranen was carnaval 2011 dan echt ten einde. Nadat er afscheid was genomen van dit tafereel werd er nog (terecht) afscheid genomen van de voorzitter van CV de Öss die zijn taken als voorzitter na 27 jaar neerlegt. Met een staande ovatie die absoluut terecht is voor zijn grote verdiensten voor de Eyser Carnaval, hulde!
De officiële afsluiting zat erop en iedere Sjnaak ging een voor een (de een later dan de ander) naar huis om de komende dagen bij te komen van een zware maar zeer geslaagde carnaval.
Dat was me het jaartje wel! In regen of zonneschijn, we hebben weer genoten van deze carnaval. Bij deze wil ik iedereen bedanken die mee heeft geholpen deze carnaval weer onvergetelijk te maken en tot een goed einde hebben gebracht. Denk hierbij aan alle Sjnake die aan de wagen gebouwd hebben, onze chauffeur Frank die met groot plezier de wagen door het Heuvelland geloodst heeft, alle ouders die ons iedere keer weer naar alle optochten hebben gebracht en weer opgehaald, alle andere ouders/vrijwilligers die alles in het werk hebben gesteld zodat wij als jongeren van Eys ook dit jaar weer met een prachtige wagen alle optochten konden afgaan. Speciaal woord van dank voor onze voorzitter Bas, die ondanks grote drukte, alles tiptop geregeld had (kan ook zijn dat dit te danken is aan zijn vriendin/secretaresse). Tot slot nog een dankwoord voor Lars, die ook dit jaar weer een gewldig verslag heeft weten te schrijven!
Practically perfect, in every way!
Supercalifragilisticexpialidocious!
Ees Alaaf!