De voorbereidende maanden is er heel hard gewerkt door een deel van de Ezer Sjnake aan de carnavalswagen van dit jaar. Allereerst moest er natuurlijk een thema verzonnen worden. Na afloop van carnaval 2008 werd het idee geboren om een cruiseschip te bouwen. Het thema was dus al vroeg bekend. Na veel wisselingen van leden ('Wie doet wel en wie doet niet meer mee?' of 'Wie komt er nieuw bij') is er uiteindelijk een groep gevormd van 67 personen. De naam Ezer Sjnake zal meteen duidelijk zijn, we komen niet voor niks uit het mooiste dorp van Limburg: Ees (Ned. Eys).
Na bloed, zweet en tranen, lange dagen en korte nachten was de wagen eindelijk klaar. Hulde aan de mensen die dit voor elkaar gekregen hebben. Ieder jaar weer wordt het gepresteerd om de wagen beter, steviger en mooier te maken en het geluid met de nodige Watt op te voeren tot de pijngrens. Met de geruststelling dat de wagen af was en met een geweldige carnaval in het vooruitzicht gingen wij op pad met de Ezer Sjnake.
Om de carnaval 2009 zonder ongelukken te laten verlopen werd het cruiseschip officieel gezegend door de pastoor van ons dorp. Na de traditionele carnavalsmis werd buiten de wagen ingewijd. Pastoor T. Reijnen deed na een gebed de zegening van de wagen. Toen de wagen Pastoorhelemaal gezegend was werd het cruiseschip natuurlijk nog een keer door Prins Mathijs I en Prins Yaëll I gedoopt met een fles champagne, die traditioneel kapot werd gegooid tegen het schip. In dit geval zeggen wij, 4 maal is scheeprsrecht...
Als u een vaste kijker bent van Omroep Krijtland heeft u natuurlijk al een aantal maal het filmpje gezien over het zegenen van onze wagen. Het is een aanrader!
Echter 5 minuten nadat de wagen officieel gezegend was ging het al mis. Na een kleine toer door Eys bleven de takken van de bomen aan de wagen haken. Dit leverde helaas wat bulten op bij de leden en de wagen zelf... tsja, ineens was het krak, boem en pats. De schoorsteen waar met man en macht aan gewerkt was lag in 1000 stukjes over de Mesweg verspreidt. Omdat het een hels karwei was deze te maken, werd besloten geen nieuwe meer te maken en verder te gaan met een halve schoorsteen. Het zag niet eens vreemd uit.
Op 15 februari 2009 was het dan zover, de 1e optocht van dit jaar. Iedereen wist natuurlijk Genhout voorkantdat we dit jaar een grote groep hadden. Maar niemand wist precies wie er mee zou doen, dit was voor iedereen dan ook een verassing toen we voor het eerst bij elkaar moesten komen voor het vertrek naar Genhout. Na kennis gemaakt te hebben met iedereen, of in ieder geval van iedereen een 1e indruk te hebben werd er vertrokken naar Genhout waar de optocht om precies 11 minuten over 2 begon.
De optocht die door iedereen herinnerd zal worden als een koude optocht, misschien vroor het wel, wie weet. De kleinere personen onder ons hadden nogal problemen met blijven staan omdat het die dag vrij hard waaide. Als we iemand naar herinneringen uit deze optocht vragen krijgen we steevast hetzelfde antwoord terug.. en dat is het volgende; Onze youngster uit de groep, de naam besparen wij u in verband met onze eigen veiligheid, had een heel klein beetje te veel gedronken. Dit groentje op alcoholgebied zou tijdens de optocht al, laat ik het zo zeggen, geen blaastest meer met een voldoende afsluiten.
Tijdens de optocht kwamen nog wat Ezer Sjnake op het idee om hun jeugdjaren eens dunnetjes over te doen. Zij gingen helemaal los in de speeltuin waar ze nog eens ouderwets konden wippen.
Na de 1e optocht was meteen duidelijk dat we een gezellige groep hadden, de andere optochten werd dit alleen maar bevestigd. De 2e optocht waar we van de partij waren vond plaats in Vaesrade. Dit jaar geen Teuven omdat er gekozen is voor verandering, die overigens goed uitpakte. De weg naar Vaesrade was gevonden en we konden beginnen aan optocht numero dos die ook weer om 11 minuten over 2 begon.
Deze optocht stond natuurlijk ook weer in het teken van zuipen, onnozel doen, polonaises, roeien, zwemmen, springen, en eeh.. zuipen. Voor de zoveelste keer kunnen we zeggen dat de optocht zeer geslaagd was. Na afloop ging iedereen naar huis ( bijkomen ) en s'avonds werd door een groot deel van ons het nachtleven nog verkend tot in de late of vroege uurtjes zo u wilt.
Met een flinke kater en vage herinneringen van zaterdag, of in sommige gevallen helemaal geen herinneringen en wat verassingen van de dag ervoor, kon iedereen vol goede moed opstaan en met hoofdpijn beginnen aan de officiele carnavalsdag. Vandaag gingen wij als Ezer Sjnake in ons eigen Eys mee. Deze optocht begon verassend genoeg ook om 11 minuten over 2. De korte optocht zelf is voor ons appeltje eitje met de ijzeren conditie van ons als echte "Oss va Ees".
Ook al was de optocht van korte duur, het plezier was er niet minder om. Met als extraatje dat we een Jarige Jos in ons midden hadden. Na afloop van de optocht hebben minst verstandige Ezer Sjnake zich nog uitgeleefd met een appeloorlog op het kermisplein. De prijsuitreiking die volgde leverde ons uiteraard een 1e plaats op, applaus! Met het nodige alcoholpercentage in het bloed werd de carnavalszondag op een geweldige manier afgesloten in ''os Eeserdurpke".
Na alweer een lange dag en het opstaan blijkt steeds moeilijker te worden, hoofdpijn wordt erger en de moeheid slaat toe stond op maandag weer een flinke optocht op het programma. De maandag begon al vroeg omdat de optocht in Kerkrade al om 11 over 11 van start ging, "die hant ing pan aaf".
De optocht was natuurlijk weer een groot succes, alhoewel deze al tegen 2 uur afgelopen was. Pogingen om de leiding van de groep over te halen om nog illegaal in de optocht van Vaals mee te lopen mislukten.
De groep splitste zich op na de optocht en iedereen ging zijn eigen weg, scheeflopend of niet. De maandag bleek uiteindelijk voor sommigen een hele lange dag en nacht te worden. Ik kan u wel een geheim toevertrouwen neem ik aan, een aantal van ons lagen rond half 7 dinsdagochtend in hun nest. U kunt wel raden hoe deze echte carnavalisten zich voelden op dinsdagmorgen toen de wekker ging voor de volgende optochten.
Inmiddels is de laatste dag aangebroken en we lijken er niet knapper op te worden na al dat water en alle cola die iedereen gedronken heeft tijdens deze dolle dagen. Pardon, na al dat bier en wijn die iedereen gedronken heeft deze dolle dagen. De dinsdag werd voor ons de langste dag. In onze agenda stonden vandaag namelijk 2 optochten genoteerd, de 1e optocht bracht ons in Landgraaf en de 2e optocht was de verlichte optocht in Heerlen. In deze optochten zijn wij al jaren bekend en dat betekent dat we deze optochten altijd met veel sjpass lopen. Dit jaar was dit natuurlijk niet anders. De optocht in Landgraaf die om 13.11 uur begon duurde erg lang, maar des te leuker dat het werd.
Na afloop vonden er logischerwijs weer wat grappige momenten plaats. Ik vraag onze cassiskoning om een leuk moment te beschrijven en hij vertelt meteen over die emmer water. Dit verhaal onthou ik u daarom niet. Iemand uit de groep die in dit geval liever anoniem wil blijven wou zijn natuurlijke behoefte doen. En waar kun je dat beter doen dan in de oprit bij mensen? nergens inderdaad. Maar wat anoniem niet wist is dat de vrouw des huizes gewapend was met een emmer water en boven aan de ruit stond te wachten. Toen anoniem wou losbranden werd hij getrakteerd op een emmer water van boven. Dit had meneer niet door en dacht dat zijn groepsgenoten met bier aan het gooien waren en daarna keek hij op de meeste droge manier naar boven en zag de vrouw staan. Ja, de meeste droge manier want de vrouw was blond en u weet dat deze dames geen richtingsgevoel hebben.
Na een ritje met de bus van Landgraaf naar Heerlen zijn we aangekomen in het centrum van Heerlen. Alle Ezer Sjnake maken meteen gebruik van de grote voordelen van een iets groter dorp, de McDonalds. Betreurenswaardig is het dat in deze te grote frieteboet geen ballenbak te vinden is. De vrije tijd tussen de optochten van Landgraag en Heerlen was zo groot dat we zelf het initiatief namen en op de parkeerplaats ons eigen feestje ervan maakten totdat de optocht begon.
De optocht in Heerlen is anders dan de andere optochten omdat deze in het donker is en alle wagens heel erg sjun verlicht zijn. De optocht is wel van heel korte duur, ik denk dat we ongeveer driekwartier gelopen hebben. Na afloop was iedereen wel wat down omdat het de laatste optocht was en het besef kwam dat de carnaval dit jaar er bijna op zat.
Iedereen ging naar zijn eigen dorp of eigen weg om zo carnaval op een goede manier af te sluiten. De originele Ezer Sjnake moesten na afloop lang wachten tot de bus naar ons geliefde Eys ging, na een dodemans rit van Veolia kwamen we aan in Eys. Daar waar iedereen uit het cafe kwam om naar het andere cafe te gaan wachten wij met onze wagen om nog een allerlaatste keer achter de wagen aan te lopen. En om nog een aller, aller, aller, aller, allerlaatste keer te gaan zwaaien, zwemmen, roeien en watertrappelen met alle prinsen, prinsessen, jonkvrouwen en boeren op de wagen.
Daarna werd carnaval 2009 officieel afgesloten om 12 uur, maar u kunt raden dat wij ons daar niet bij neerlegden en nog de nodige uurtjes doorgingen. Na genoeg shotjes werd er nog een klein optochtje gelopen onder muzikale begeleiding van een zanger en 2 idioten die met die houten stok op een plastic ton het ritme probeerden aan te geven ( roppopopohh ). Na een laat etentje was onze carnaval dan helaas ten einde.
Kortom kan ik zeggen dat de carnaval 2009 geweldig was! Na 4 dagen achter elkaar geleeft te hebben op spek en ei, genoeg vette happen, de nodige kratten bier, flessen wijn en een klein beetje cassis konden de 'alcoholisten' van de Ezer Sjnake gaan bijkomen en vooral nagenieten van carnaval 2009. Ik zou zeggen, tot volgend jaar (we kunnen niet wachten)!
Ees Alaaf!